Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bacarmaq — f. Əlindən gəlmək, görə bilmək, bir işi görməyə qabiliyyəti, iqtidarı olmaq, öhdəsindən gələ bilmək, müvəffəq olmaq. İş görməyi bacarmırsan. Şahmat oynamağı bacarmıram. – Şəxs gərək elə bir iş tutsun ki, onu bacarıb yerinə yetirməyə qabiliyyəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bacarma — «Bacarmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərdəm — I (İmişli, Naxçıvan) hünər, bacarıq. – İş ərdəm isseyir (İmişli) ◊ Ərdəmi gəlmək (İmişli) – hünəri çatmaq, bacarmaq. – Bi iş görməgə isdidə adamın ərdəmi gəlmir II (Qax) görkəm, boy buxun. – Habı boyu batmış, malca ərdəminnən heş utanmıyıf … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
almaq — f. 1. Əlinə götürmək, əl ilə tutub götürmək, qaldırmaq. Əlinə ağac almaq. Qələmi əlinə aldı və yazdı. Tüfəngini alıb ova getdi. – Aqil böyüklərə məxsus bir ədəblə çəngəl bıçaq almış, çörəyini xörəyini qabağına çəkmişdi. M. C.. // Cəld qapmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anlaşıqlı — sif. Aydın, başa düşülən, hamının başa düşəcəyi şəkildə olan. Biz . . hamının qəlbinə yol açan, aydın, anlaşıqlı və sadə bir dildə yazılmış şeirlər yaratmalıyıq. S. V.. . . Əruzla aydın və anlaşıqlı bir dildə yazmağı bacarmaq lazımdır. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilmək — f. 1. Bir şey haqqında məlumatı olmaq, xəbərdar olmaq, vaqif olmaq. Mən bunu çoxdan bilirdim. Bu xüsusda mən heç bir şey bilmirəm. Bilirsənsə, gəl söylə. Mən sənin fikrini bilmək istərdim. – Ey dil, aman dı, sirrini biganə bilməsin. M. Ə. S.. Qoy … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
danışmaq — f. 1. Sözlə ifadə etmək, bildirmək, anlatmaq, demək, söyləmək, nəql etmək. Ağır ağır danışmaq. Düzünü danışmaq. Həyəcanla danışmaq. Danışa bilməmək. Əhvalatı danışmaq. Məsələni açıq danışmaq. – <İkram> Səlimovun yanına gedib, əmisi haqqında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşıq — sif. 1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir birinə dolaşmış, bir birinə qarışmış, bir birinin içinə keçmiş. Dolaşıq ip (sap). Dolaşıq saç. 2. Düz getməyən, əyri üyrü, dolanbac. Dolaşıq yol. Dolaşıq küçə. // məc. Çətinliklərlə, maneələrlə dolu;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
götürə — sif. iqtis. Hasil edilmiş şeyin miqdarına görə əmək haqqı vermə üsulu. Götürə iş üsulu ilə işləmək. – Bunun üçün də götürə işin tətbiqini . . bacarmaq lazımdır. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
güc — is. 1. Canlıların əzələlərini gərginləşdirmə vasitəsilə fiziki hərəkətlər etmə qabiliyyəti; insanın (heyvanın) fiziki enerjisi, qüvvəsi; qüvvə. Görsün mən dəlinin indi gücünü. «Koroğlu». Gücünə bax, şələni bağla. (Ata. sözü). Güc almaq –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
